بسیاری از افراد مشهد را تنها با جاذبه زیارتی آن می شناسند غافل از این که مشهد سرزمینی تاریخی‌ست که جاذبه های گردشگری و سیاحتی زیادی دارد و از جمله آن ها می توان به آرامگاه فردوسی، آرامگاه نادر شاه افشار، پارک کوهسنگی، پارک وکیل آباد، منطقه ییلاقی طرقبه و شاندیز، مجموعه پارک های آبی و … اشاره کرد؛ اگر اهل سفر و گشت و گذار باشید مشهد یکی از شهر های پرجاذبه ایران است که هر سبک و سلیقه ای در گردشگری را راضی می کند؛ علاوه بر این به دلیل توریستی بودن شهر، هتل ها و امکانات رفاهی عالی و درجه یکی دارد؛ حکیم ابوالقاسم فردوسی شاعر پر آوازه ایرانی که از شهرت جهانی برخوردار است در شهر طوس مشهد به خاک سپرده شده است؛ اگر می خواهید اطلاعاتی بیشتر از آرامگاه فردوسی داشته باشید، در ادامه مطلب با ما همراه شوید.
حکیم اوالقاسم فردوسی یکی از بزرگترین شاعران ایران و جهان، در طوس مشهد چشم از جهان فرو بست و اثر بی نظیر آن حاصل 30 سال تلاش وی در جهان به شاهکاری بی مانند تبدیل شد.
حکیم ابوالقاسم فردوسی
ابوالقاسم فردوسی از دهقان زادگان روستایی به نام پاژ در طوس مشهد بوده که در زمان حکوت ساسانیان سال 319 خورشیدی متولد شده است؛ از دوران کودکی این شاعر اطلاعات دقیق زیادی در دست نیست اما چیزی که معلوم است مطالعه وی در ادبیات و متون پیشین بوده که چنین سخن وری و قدرتی در کلامش ایجاد کرده است؛ فردوسی در خانواده ای مرفه و دهقان زاده متولد شده که در آن زمان جایگاه مالی و اجتماعی خوبی داشتند، فردوسی در زمانی زیسته است که علاقه به زبان پارسی زیاد بوده و خود فردوسی نیز از مشتاقان این زبان بوده است، حتی در داستان هایی گفته شده است انگیزه سرودن شاهنامه از جایی آغاز شده که فردوسی خود به دنبال کتابی کامل درباره شعر و متون فارسی بوده است؛ از مطالعه درباره فردوسی و شاهنامه به نظر می رسد که فردوسی با زبان عربی و دیوان شاعران بزرگ آشنایی داشته و به علوم فلسفه و دینی زمان خود نیز تسلط داشته است؛ فردوسی د سی سالگی خود سرودن اثر بی نظیر شاهنامه را آغاز کرد و این مهم تا 30 سال ادامه داشت؛ هرچند که در منابعی گفته می شود شاهنامه در زمان کمتری به پایان رسیده و فردوسی چند سال آخر را به ویرایش و بازنویسی آن مشغول بوده است تا شاهنامه به شکل امروزی آن در آمده است و نهایتا شاهنامه در 71 ساگی فردوسی به پایان رسیده است؛ زمان درگذشت فردوسی در متون های مختلف با یکدیگر متفاوت است و اما بیشتر منابع به 404 خورشیدی اشاره کرده اند.
تاریخچه بنای آرامگاه فردوسی
حکیم اوالقاسم فردوسی یکی از بزرگترین شاعران ایران و جهان، در طوس مشهد چشم از جهان فرو بست و اثر بی نظیر آن حاصل 30 سال تلاش وی در جهان به شاهکاری بی مانند تبدیل شد؛ بعد از مرگ فردوسی وی را در باغ خانوادگی دفن کردند، از آنجایی که دین فردوسی شیعه بوده در زمان های مختلفی مورد هجوم دشمنان شیعه قرار گرفته است و آرامگاه او را با خاک یکسان کرده اند اما باز هم بعد از آن آرامگاهی برای فردوسی می ساختند؛ قاضی نورالله شوشتری از کسانی بوده که آرامگاهی برای فردوسی بنا می کند و بعد از آن به مرور زمان آرامگاه خراب می شود و زمین را گندم زار می پوشاند؛ در زمان ناصرالدین شاه، والی خراسان مامور می شود تا آرامگاه او را پیدا کند، بعد از پیدا شدن آرامگاه به طور موقت اتاقی کوچک ساخته می شود و در سال های بعد آرامگاه در زمان رضاشاه حدود سال 1313 با نظارت حسین لرزاده بنا می شود، متاسفانه آرامگاه استحکام کافی نداشته و در سال 1347 به دست هوشنگ سیحون بازسازی و تکمیل می شود؛ اکنون آرامگاه با شکوه حکیم ابوالقاسم فردوسی در شهر طوس قرار دارد و امروزه به عنوان یکی از جاذبه های اصلی و مهم مشهد شناخته می شود.
آرامگاه مهدی اخوان ثالث
آرامگاه فردوسی مجموعه ای در باغ بزرگی‌ست که شامل استخر، بنای یادبود، موزه می شود البته بخش موزه در زمان قدیم چایخانه بوده است و بعدا کاربری آن را تغییر داده اند؛ اکنون در این فضا آثار کشف شده از طوس به نمایش گذاشته می شود؛ در جلوی ارامگاه مجسمه ای بزرگ از حکیم ابوالقاسم فردوسی دیده می شود که برای یادبود و احترام بنا شد، این مجسمه توسط ابوالحسن صدیقی در همان زمان بازسازی بنا، ساخته شده است؛ لازم است از دیگر قسمت های مجموعه به آرامگاه مهدی اخوان ثالث اشاره کنیم، شاعر و موسیقی پژوه توانمند که البته جایگاهی متفاوت از حکیم ابوالقاسم فردوسی دارد اما به نوبه خود یکی از شاعران بزرگ ایران بوده است؛ وی در سال 1369 در تهران از دنیا رفت و از آنجایی که زاده مشهد بود او را در طوس، در قسمت غربی مجموعه آرامگاه فردوسی دفن کردند.
ویژگی معماری آرامگاه فردوسی
آرامگاه فردوسی بنایی با شکوه و تماما ساخته شده با سنگ است، آرامگاه به صورت چهارگوشه و از مکعب های بزرگ سنگی بنا شده است؛ در چهار طرف بنای آرامگاه پلکان وجود دارد که بعد از بالا رفتن از آن ها شکوه بنای اصلی حس می شود، بنایی سنگی با ارتفاعی حدود 18 متر که نما و ستون های آن از سنگ مرمر پوشیده شده اند و در طرفین آن کتیبه هایی بزرگ روی بنا دیده می شود؛ طراحی سر ستون های بنا متاثر از تخت جمشید بوده و قرنیز و حاشیه هایی تزئینی دارد؛ روی کتیبه نمای جلوی آرامگاه دوازه بیت نخست شاهنامه حک شده است و در سه طرف دیگر آرامگاه کتیبه های دیگری از اشعار فردوسی دیده می شود، این قسمت اصلی ترین نمای بنا است، در اطراف هر کتیبه دو ستون قرار دارد و در هر ضلع نیز ستونی دیده می شود که مجموعا 12 ستون را تشکیل می دهند؛ در کتیبه ای دیگر در قسمت پایین تر بنا نوشته ای در مورد ساخت آرامگاه و بزرگداشت فردوسی دیده می شود.
آدرس و دسترسی به آرامگاه فردوسی
شهر طوس در نزدیکی شهر مشهد قرار دارد به همین دلیل دسترسی به آرامگاه فردوسی نیز کار راحتی است اگر بخواهید می توانید از وسایل نقلیه عمومی استفاده کنید، در غیر این صورت نیز با ماشین شخصی نیز می توانید به راهی شود که حدود فاصله زمانی نزدیک به 50 دقیقه دارد، آرامگاه در انتهای بلوار شاهنامه طوس قرار گرفته و هر روز از 8 صبح تا 5 بعد از ظهر برای بازدید عموم باز است؛ برای ورود به آرامگاه باید بلیط تهیه کنید که البته بلیط کودکان به صورت نیم بها محاسبه می شود.
